آیا سرقت ادبی غیرقانونی است؟ سرقت ادبی چیست و چگونه مجازات می شود.

سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که با سرقت ادبی رابطه مشکلی داشته است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. تخلفات تحصیلی مانند این نقض فاحش اصول اساسی یادگیری علمی تلقی می شود. بحث در مورد سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راهکارهای پیشگیری در این مقاله آمده است.
انواع سرقت علمی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. تحقیقات علمی با انواع سرقت ادبی زیر مواجه است:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. جدی‌ترین نوع سرقت ادبی می‌تواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازات‌های قانونی شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. محققان همچنین می توانند با استفاده از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع، مرتکب سرقت علمی مستقیم شوند. پژوهشگران باید اطمینان حاصل کنند که به درستی تمام منابع را اعتبار می دهند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. این ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و ممکن است دستنوشته شما رد شود.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
برای محققین مهم است که به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند و در صورت لزوم مجوز بگیرند. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی کلمات و ساختار جمله دیگری را می گیرد و کمی آنها را تغییر می دهد. اگرچه اثر متفاوت به نظر می رسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد.
ممکن است با استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگوی کار خود، تغییر چند کلمه یا جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف، مرتکب سرقت ادبی ترجمه شوید.
در هنگام ارائه ایده ها و آثار دیگران، ضروری است که محققان به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. همچنین محققان باید هنگام ترجمه از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
هر زمان که محققین اسناد جدیدی ایجاد می کنند، باید مطمئن شوند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خودشان استفاده می کنند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
سرقت علمی مقاله و پیامدهای آن
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است با عواقب زیر روبرو شوند:
رد نسخه خطی
به احتمال زیاد، در صورت شناسایی سرقت علمی، یک مقاله علمی کاملاً رد خواهد شد. می تواند به اعتبار و شهرت یک محقق آسیب قابل توجهی وارد کند که ضربه مهمی به حرفه او می شود. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و تحقیق را دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری با دانشمندان دیگر و تامین بودجه برای تحقیقات آینده را دشوار کند. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی حقوق نویسندگان اصلی را نقض می کند. دولت ممکن است در برخی موارد علیه محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند اقدام قانونی انجام دهد.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. این می تواند به شدت به آینده شغلی یک محقق آسیب برساند، که می تواند ویرانگر باشد. در صورت ابطال مدرک ممکن است شغل خود را از دست بدهید زیرا فرصت های آینده را کاهش می دهد.
مجازات سرقت ادبی در ایران

در سراسر جهان سرقت ادبی یک موضوع جدی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. تعدادی از اقدامات ایران در چند سال گذشته برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. در ایران سرقت ادبی جرمی جدی است که می تواند مجازات شدیدی را در پی داشته باشد.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. برای تعیین شدت مجازات، باید میزان سرقت ادبی ارزیابی شود. مجازات سرقت ادبی در ایران به شرح زیر است:
ابطال گواهی
اگر در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوید، مدرک تحصیلی قابل لغو است. در صورتی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، مدرک تحصیلی وی باطل می شود که می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی و آینده آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اگر محققی به سرقت ادبی متهم شود، انجام پژوهش ممکن است به حالت تعلیق درآید. ممکن است دسترسی آنها به منابع و بودجه را محدود کند و توانایی آنها را برای ادامه کار محدود کند.
ممنوعیت انتشار
در صورت سرقت ادبی، محققان ممکن است از انتشار نتایج خود منع شوند. مدتی به آنها داده می شود تا بتوانند هر اثری را منتشر کنند. یک اشتباه تحقیقاتی می تواند تأثیر زیادی بر شغل و شهرت یک دانشمند داشته باشد.
penalty
ممکن است مجازات‌های بیشتری برای محققانی که به سرقت ادبی متهم شده‌اند اعمال شود، از جمله جریمه. بسته به سطح سرقت ادبی، جریمه متفاوت خواهد بود.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از صداقت در تحقیق ایجاد شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیته‌های اخلاقی نیز دارند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
یکی از ابزارهای مهم تشخیص سرقت ادبی، Turnitin یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات دانشجویی و مقالات منتشر شده مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی خودکار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین دست‌نوشته شما و سایر مطالب منتشر شده را برجسته می‌کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
از ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly برای جلوگیری از اشتباهات تایپی، اشتباهات گرامری و سرقت ادبی استفاده می شود. با استفاده از این ابزار، می توانید دستنوشته خود را با یک پایگاه داده بزرگ از انتشارات منتشر شده مقایسه کنید و هر شباهتی را که پیدا کنید برجسته می کند. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می‌توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت‌ها تشخیص دهید. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی نیز تولید می کند. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate توسط محققان و ناشران بررسی می شوند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker وجود دارد که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
ابزارهایی که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. به منظور شناسایی سرقت ادبی توسط داوران، آنها نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
Turnitin، iThenticate و Copyscape برخی از رایج ترین ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی هستند که توسط داوران مجلات دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
بررسی مرجع
استفاده از منابع در مقالات علمی یکی دیگر از راه های دانشمندان برای کشف سرقت ادبی است. در بررسی یک دست‌نوشته، داوران مراجع استفاده شده در مقاله را با منابع فهرست شده در فهرست مرجع مقایسه می‌کنند. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
علاوه بر این، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی دقیقاً ذکر شده‌اند و محتوای ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی

دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاصی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند تا از سرقت علمی در مقالات علمی جلوگیری کنند. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. مهم است که هنگام استفاده از اثر شخص دیگری به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. در پایان مقاله، فهرست منابع موجود است. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. پژوهشگران می توانند با چندین ابزار، کار خود را از نظر سرقت ادبی به صورت آنلاین بررسی کنند. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. هنگامی که محققان از چک‌کننده‌های سرقت علمی استفاده می‌کنند، می‌توانند هرگونه سرقت ادبی را قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه استفاده کنند. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسندگان اصلی برای آثارشان توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. رعایت قوانین و مقررات کپی رایت برای محققان بسیار مهم است تا از هرگونه نقض سهوی اجتناب کنند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی، باید از کلمات خود استفاده کنید. در ارائه آثار و ایده های دیگران، پژوهشگران باید آنها را بازنویسی کنند. هنگامی که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، همیشه باید منبع اصلی ذکر شود. در خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از زبان خود نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیق منابع را برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ کنند. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. شما باید از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق در پایان استفاده کنید. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
تحقیق باید قبل از ارسال بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تمام منابع اعتبار داده شده اند و از سرقت ادبی اجتناب شده است. تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری نیز مهم است. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع شناسایی و تصحیح کنند.
Result

سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است که ممکن است منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال تحصیلی شود. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
به منظور جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید از نقل‌قول‌های مناسب، استفاده از برنامه‌های سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود، حفظ سوابق دقیق و بررسی آثار خود قبل از ارسال استفاده کنند.

علاوه بر این، داوران همتای مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از اینکه این مقاله از بالاترین کیفیت علمی برخوردار است، داوران از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی آکادمیک، محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و از اصل بودن کار خود اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.

ادامه مطلب
كليك كنيد

دیدگاهتان را بنویسید